Photo diary: de woonweek van Minke van Eden Interieur

Een weekje uitgebeeld in foto’s uit het leven van stylisten, bloggers en andere interieurliefhebbers. Wat deden zij? Wat houdt hen bezig? Hoe ziet hun dag er ongeveer uit? Kortom: een tipje van de sluier! Vandaag de photo diary van Minke van Eden Interieur. Kijk mee naar de week van Minke!

Even voorstellen: mijn naam is Minke Scherrenburg, eigenaar van Eden Interieur uit De Klomp. Door Benita ben ik gevraagd een week lang een photo diary bij te houden. Oef! Dat is moeilijk! Kletsen kan ik wel maar schrijven….?? Ik heb onder mijn klanten, kennissen en (Facebook) vrienden diverse (interieur) bloggers en bewonder hun schrijfkunsten enorm. Toch heb ik besloten het te doen (proberen) omdat ik het toch wel een eer vind en een weekje wel te overzien is. Toch?

Eden Interieur bestaat nu ruim 6 jaar en inmiddels hebben wij vele klanten voorzien van verf, (vouw) gordijnen, lampen, betonnen wastroggen, timmerwerk op maat etc. Vooral de verf van Carte Colori en lampen (kappen) van Duran Lighting zijn erg in trek. Naast de dagelijkse werkzaamheden voor Eden Interieur ben ik freelance assistent-makelaar (ARMT). Een tópcombinatie! Ik ben de hele dag met huizen en wonen bezig.

Maandag
De dag begint rustig. Na een testje in het ziekenhuis en boodschappen doen is het tijd voor een lekkere kop koffie en open ik mijn laptop. Afgelopen weekend heb ik alleen de meest noodzakelijke e-mails beantwoord dus nu is het tijd voor de rest. Via mijn website is een verzoek voor interieuradvies binnengekomen en ik mail even mijn tarieven. Een paar afspraken zijn definitief en worden ingepland. Daarnaast zijn er een paar rekeningen binnengekomen van stoffen die ik gelijk maar even voldoe. De stof is inmiddels binnen en gaat naar het atelier. Twee klanten willen graag gordijnen en vouwgordijnen. Na de administratieve werkzaamheden ga ik naar de fietsenmaker. Mijn oudste zoon is zo lief mijn elektrische fiets, die het niet meer doet, naar de reparateur te rijden en ik pik hem daar weer op. Waarschijnlijk is de accu naar z’n grootje. Ik hoop het niet want dat is een duur grapje maar met die kluts knieën van mij is een elektrische fiets erg fijn. Hierna moet ik nog opschieten want er staan nog 5 bezichtigingen in mijn agenda en de dossiers daarvoor moeten nog even worden opgehaald. Om 18.30u. ben ik weer thuis en warm de soep van gisteren op. Samen met een speltbammetje Filet American heb ik wel weer genoeg. Mijn mannen (echtgenoot en zoons) hebben magnetronmaaltijden naar binnen moeten werken maar ja, soms (euh eigenlijk best vaak) is het niet anders.

Dinsdag
Tjonge, wat is een mens zonder internet en e-mail tegenwoordig?! Eigenlijk belachelijk maar mijn humeur daalde behoorlijk toen bleek dat ik net als gisteravond geen verbinding via Wifi had op de laptop, iPad en mobiel. Zucht! Nou ja, dan maar even het huis aan kant maken (voor het oog) want om 10.30 uur komt er een klant voor (kalk)verf. Wat is dat toch altijd (meestal/vaak) gezellig. Onder het genot van een bakje koffie hebben we mooie kleuren uitgezocht en kreeg ik fijne complimenten over ons huis. Daar knapt je humeur van op. Snel even dossiers halen, boodschappen en ja hoor.. Daar is het computermannetje al. Hij krijgt de boel weer aan de praat, weet zelf eigenlijk ook niet wat hij voor bijzonders deed maar het werkt weer. Waarschijnlijk is zijn aanwezigheid genoeg. Ik heb hem dan ook vriendelijk verzocht hier in de buurt te komen wonen. Snel nog even lasagne gemaakt en in de oven gemikt en weer op weg. Na de reeks bezichtigingen konden we zowaar met zijn vieren eten. Dank aan zoonlief voor het aanzetten van de oven en maken van de salade. Na het eten moest dan toch echt de zooi uit de schuur uitgezocht worden. We zijn namelijk bezig met een nieuwe en willen geen spullen bewaren die we al 4 jaar niet meer hebben aangeraakt. Natuurlijk zijn er altijd zaken die écht écht écht niet weg kunnen, #nostalgie, #emotie maar ik ben toch tevreden over het resultaat. Ik leer het nog wel eens (hoop ik).

Foto’s van de nieuwe hoes over de bestaande bank. Supermooie stof bij Zwoosch besteld en prachtig gemaakt door Sanne v.d. Berg. Ook nog een foto van mijn roze gipskruid want hoewel ik vooral van sobere kleuren hou is een toefje zomer in huis altijd leuk.

Woensdag 5 augustus 2015
Om 7.10 u. word ik gewekt door een hoop kabaal. Wat is dat…? Oh ja, de buren krijgen een woonunit in de tuin voor mantelzorg (wat mooi dat zoiets kan). Een megakraan tilt een compleet huisje over de bomen alsof het een veertje is.

Ik ga er gelijk maar uit, de wekker zou toch zo afgaan. Mijn man is dan al bijna 2 uur weg, die harde werker. Er staan bezichtigingen in mijn agenda, ik moet het één en ander bestellen, telefoontjes, mailtjes enzovoort dus de dag vliegt voorbij. ’s Avonds komen er nog klanten die bij ons een huis gekocht hebben en daarvoor mijn (interieur)advies vragen en verf willen bestellen. Altijd leuk maar aan het einde van de avond zoek ik dankbaar mijn bedje op.

Donderdag
Een dag zonder afspraken, dat komt bijna nooit voor. Eindelijk tijd voor klusjes die vaak blijven liggen. Eerst maar even op pad.

Een paar maanden geleden heb ik een geweldige opdracht gekregen. Het makelaars- en hypothekenkantoor waar ik voor werk was toe aan een nieuwe uitstraling. Het was een hele klus om zo’n groot (30-er jaren) pand met diverse kantoren, opnieuw in te richten maar het resultaat is geweldig en iedereen is er blij mee. Er moest alleen nog iets in de voortuin. Op zich prima ingedeeld met buxus, hortensia’s en bomen maar als finishing touch was iets stoers welkom. In Barneveld heb ik twee betonnen zuilen gekocht met daarop grote potten. Beetje strak maar heel stoer. Top! De rest van de dag  zonder haast administratieve klusjes gedaan en een lekkere Griekse aardappelschotel gemaakt. Geeft ook een goed gevoel als je gezin zit te smikkelen van een goede maaltijd.

Vrijdag
Alweer mijn laatste verslagje. Het viel mee hoor! Na een ochtend rommelen in huis en to do lijstjes maken voor volgende week, privéadministratie etc. had ik ’s middag bezichtigingen. Daarna even langs de Jumbo gesjeest. De jongens zijn allebei werken en mijn man en ik eten dus met  z’n tweetjes ( kunnen we alvast wennen voor later). Er is nog Griekse aardappelschotel over en samen met een biefstukje en sla een prima maaltijd. Na het wegwerken van de was en een heerlijke douche spring ik in de auto. Ik ga namelijk een tattoo laten zetten. Een tattoo?! Ja inderdaad!

Van huis uit dacht ik altijd dat tatoeages een tikkie a-sociaal waren maar inmiddels is dat allang achterhaald. Het kan ook stijlvol zijn en bovendien persoonlijk. Ik heb op mijn linkerpols de R en P laten zetten. De eerste letters van de namen van mijn kanjers. Ze vallen precies onder mijn horlogebandje dus als ik het niet wil laten zien dan hoeft dat niet. Hoe ouder hoe gekker, haha.

En dan nu bijna weekend. Op zaterdag heb ik ook altijd een paar bezichtigingen en daarna ga ik (proberen) een rustig weekend (te) houden. Maandag weer aan de bak (wat ook weer fijn is).