Binnenkijken bij Christophe en Véronique

Ik ben Véronique (41) en woon samen met mijn echtgenoot Christophe, onze kinderen Stéphanie (20), Aurélie (16) en Hendrik (6). Ook onze 11 maanden oude Ragdoll kater Boris mag ik niet vergeten. Wij kochten ons huis in Vlaams-Brabant in 2006. Ons huis is een Kempische langgevelhoeve waarvan het woonhuis eind jaren ’40 werd omgebouwd en verhoogd met een volwaardige eerste verdieping en zolder. Bepaalde delen van het huis zijn veel ouder en bij de verbouwingen stootten we onder andere op oudere vloeren en resten van een bakoven.

In 2006 deden we de noodzakelijke structurele werken en pas in 2012 gingen we over tot verbouwing van de stal en schuur tot leefruimte. In onze huidige woonruimte werd vroeger witlof geteeld en waar wij nu de keuken hebben, stonden de varkens. Ons bureau was de hooizolder. Alles werd helemaal opengemaakt en: wat heel belangrijk is voor mij, we hebben nu eindelijk zicht op onze tuin vanuit de leefruimte en véél lichtinval.  Momenteel zijn we nog bezig met de afwerking en inrichting. We hebben veel van de verbouwings-en afwerkingswerken zelf uitgevoerd, vaak met hulp van familie of vrienden. Waardoor alles natuurlijk ook langer duurt.

Onze stijl is een mengelmoes van landelijke stijlen: de Vlaamse stijl met veel eik en staal spreekt me erg aan maar ook de sobere, stoere landelijke en vergrijsde stijl, met hier en daar ook wat klassieke elementen. Veel van de meubels en zo ook onze tuinpoortjes werden gemaakt door mijn inmiddels 81-jarige vader, een gepensioneerd schrijnwerker. Ook staan er verschillende kringloopvondsten, dat is altijd zo’n Yesss!!!-moment als je in de kringloop voor weinig geld iets leuk op de kop kunt tikken.

Ons huis is nog lang niet af, dus het was even twijfelen toen Benita mij vroeg om mee te werken aan deze binnenkijk reportage. Er zijn namelijk nog heel wat woonwensen te vervullen en een heleboel dingen af te werken, zo werken we momenteel aan een tweede douchekamer. Ook sommige buitengevels moeten nog worden gerenoveerd maar dat to-do lijstje is erg lang. We weten dus nog wat ons te doen staat de komende tijd.

[

[

[

[

[

[

Nogmaals bedankt aan Benita voor de uitnodiging, uiteindelijk wel leuk en spannend om mee te werken aan een foto-reportage!